Najświętszej Maryi Panny Nieustającej Pomocy
W Spychowie
Rozprowadzanie Opłatków
Poniedziałek 02.12 – ul. Mazurska, Ogrodowa, Krótka, Os. Zacisze
Wtorek 03.12 – ul. Juranda domki, Pl. Wolności, Rybacka, Spokojna
Środa 04.12 – ul. Leśna, Łąkowa, Rzeczna, Sienkiewicza, Jagienki, Kwiatowa Słoneczna, 12 Stycznia
Czwartek 05.12 – Połom, Kierwik, Myśliwska, domki i bloki, Juranda 1
Sobota 07.12 – Spychówek, Koczek, Bystrz
Rekolekcje Adwentowe
Niedziela 01.12. 2024
godz. 8:00, 10:30 i 12:00 - Msze św. z nauką wprowadzającą
Poniedziałek i Wtorek. 02-03.12. 2024
godz. 10:30 Msza św. z nauką ogólną
godz. 12:15 Msza św. dla dzieci szkolnych wraz z rodzicami
godz. 18:30 Msza św. z nauką ogólną
W poniedziałek i wtorek pół godziny przed Mszą św. Spowiedź
Świątynia ta została wzniesiona na potrzeby wspólnoty kościoła ewangelickiego i była jednym z czternastu kościołów tzw. jubileuszowych – upamiętniających 200-lecie Królestwa Pruskiego. Budowlę wzniesiono według projektu inspektora Weissteina ze Szczytna; natomiast prace budowlane wykonała firma H. Paula z tego samego miasta. Kamień węgielny położono 9 lipca 1903 roku. W dniu 2 kwietnia 1905 roku odbyło się poświęcenie kościoła. Po drugiej wojnie światowej jeszcze przez wiele lat świątynia służyła ewangelikom. W miarę zmniejszania się liczby ludności tego wyznania, zdecydowano o odsprzedaży budowli kościołowi katolickiemu, co nastąpiło 23 grudnia 1981 roku.
Jest to kościół nieorientowany, jednonawowy, murowany z czerwonej cegły i posadowiony na kamiennym fundamencie. Wzniesiono go w stylu neogotyckim. W północno-wschodnim narożniku znajduje się wieża ozdobiona ostrołukowymi blendami i nakryta dachem namiotowym. Po przeciwnej stronie usytuowano niższe, płytkie i znacznie węższe od nawy prezbiterium z zakrystią. Elewacje podzielone zostały dwoma rzędami okien, szczyty korpusu, podobnie jak w wieży, udekorowano ostrołukowymi blendami. Wnętrze nawy przykryto pozornym sklepieniem kolebkowym, wzmocnionym poprzecznymi belkami, w prezbiterium zastosowano pozorne sklepienie krzyżowe. Kościół został otoczony drewnianym ogrodzeniem z ceglanymi słupami.
Wystrój i wyposażenie kościoła jest bardzo skromne. Składa się na nie: neogotycka ambona, umieszczona w ścianie północno-wschodniej i skomunikowana z wieżą empora boczna, witraże w dwóch oknach prezbiterium – o wzorze ornamentalno-kwiatowym, w jednym z nich widnieje Baranek Boży, obrazy C. Buscha z Berlina oraz organy zbudowane przez firmę Brunona Göbela z Królewca. Ciekawym rozwiązaniem jest oryginalna boazeria w kruchcie.
-
Kościoły i kaplice Archidiecezji Warmińskiej. Tom 2 / red. Bronisław Magdziarz. – Olsztyn : Kuria Metropolitalna Archidiecezji Warmińskiej, 1999. – S. 220.
-
Liżewska, Iwona: Przewodnik po historii i zabytkach Ziemi Szczycieńskiej / Iwona Liżewska, Wiktor Knercer. – Olsztyn : Remix ; Związek Gmin Mazurskich „Jurand”, 1998. – S. 117.
-
olsztyn.gosc.pl [15.11.2014]
Mariusz Makowski (ur. 18 stycznia 1962 r. w Bydgoszczy) – duchowny katolicki, proboszcz parafii pw. św. Marii Magdaleny w Bieniewie i parafii pw. św. Bartłomieja Apostoła w Piotraszewie.
Szkoła i wykształcenie
Ukończył VIII Liceum Ogólnokształcące w Bydgoszczy. Maturę zdał w 1980 roku. Jest absolwentem Wyższego Seminarium Duchownego Towarzystwa Chrystusowego w Poznaniu. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1987 roku z rąk bpa Zdzisława Fortuniaka.
Praca
Po święceniach kapłańskich pracował jako wikariusz w parafii w Marianowie, później przebywał na misjach w Brazylii. Po powrocie do Polski pracował w Radziszewie oraz Stargardzie Szczecińskim. Następnie przebywał w USA w stanie Michigan. Po powrocie pracował w Mrągowie, Świętajnie i Bartoszycach.
Od 2006 r. jest proboszczem parafii pw. św. Marii Magdaleny w Bieniewie i parafii pw. św. Bartłomieja Apostoła w Piotraszewie.
Został inkardynowany do archidiecezji warmińskiej w 2007 r.